Het gebeurt me een enkele keer. Dat ik ’s nachts wakker lig van mijn werk. Dan lig ik te draaien, mijn kussen woest van links naar rechts slepend, gefrustreerd wachtend op de eerste zonnestralen die door de gordijnen piepen, ten teken dat het een acceptabele tijd is om op te staan.
Overkoepelend thema van zo’n piekermoment: ‘Waarom doe ik wat ik doe? Heeft het wel nut?’ Of om met Stephen Covey* te spreken: ‘Staat mijn ladder nog wel tegen de goede muur?’ Want ik kan nog zo hard mijn best doen om telkens een stapje verder te komen, maar als mijn ladder tegen de verkeerde muur of in de verkeerde jungle staat, brengt me dat niet waar ik zijn wil.

Afbeelding met tekst, boom, buiten

Automatisch gegenereerde beschrijving
Op de goede plek

Tijdens mijn laatste woelige nacht kwam ik gelukkig tot de conclusie dat mijn ladder op de goede plek staat. In die wetenschap kan ik dus voorlopig weer rustig slapen. En daarbij doe ik je een belofte: Ik ga jou (beschermingsbewindvoerder of mentor) helpen met de vraagstukken waar JIJ ’s nachts van wakker ligt!

Ik heb altijd het verlangen gehad om werk te doen waarmee ik van betekenis kan zijn. Verschil kan maken. Noem me een idealist, of een dromer zo je wilt. Het is wel de reden dat ik solliciteerde toen ik, inmiddels vijf jaar geleden, een vacature voor beschermingsbewindvoerder tegenkwam. Daarin zag ik de ideale functie om van betekenis te zijn voor anderen zónder écht de hulpverlening in te gaan. Want dat ik daar niet geschikt voor ben, was me wel duidelijk. Ik ben namelijk gewoon te soft.

“Als bewindvoerder sta je in de frontlinie.”

Van betekenis zijn

Gelukkig voor mijn potentiële cliënten werd ik geen beschermingsbewindvoerder. Want had ik mijn hand op de knip kunnen houden als een cliënt, diep in de schulden, mij zou vragen om geld voor het partijtje van haar dochter, terwijl mijn eigen dochter wél met al haar vriendjes en vriendinnetjes een feestje zou bouwen?
Had ik lijdzaam toe kunnen kijken hoe de teruggetrokken dame in het kamp haar geliefde hond liet inslapen, omdat ze een operatie niet kon betalen?
En wat had ik gedaan wanneer het gezin dat al zoveel te verwerken had gekregen hun huis uitgezet dreigde te worden vanwege de enorme huurachterstand?
Het antwoord op die laatste vraag: wakker gelegen. En als je ’s nachts wakker ligt, functioneer je overdag minder. Is dus niemand bij gebaat.

De cliënt op 1

Even terug naar mijn belofte: ik ga jou helpen met de vraagstukken waar jij (beschermingsbewindvoerder of mentor) ’s nachts wakker van ligt. In de missie van BewindSupport staat dat voor ons de cliënt op plaats 1, 2 en 3 staat. Jij als beschermingsbewindvoerder of mentor staat in de frontlinie. Jij doet het echte werk. Mijn rol is om jou alle mogelijke tools te bieden om jouw werk zo goed mogelijk te kunnen doen. Want BewindSupport is er voor de cliënt. Voor JOUW cliënt. En dus voor jou.

“BewindSupport is er ook (juist!) voor de cliënt. Jouw cliënt.”

Vanaf nu duik ik elke maand in een vraagstuk van een beschermingsbewindvoerder of mentor. Ik analyseer het, pluis het uit en ga op zoek naar antwoorden en oplossingen. Natuurlijk doe ik dat niet alleen. In volgende blogs zul je kennismaken met mijn collega’s Janna Bander, Koos Goedegebuur en Christian Bout. En natuurlijk met onze docenten, die ik het hemd van het lijf ga vragen om een oplossing te krijgen op jouw vraagstuk. Met als doel altijd: het beste voor de cliënt én het beste voor jou.

Volgende maand: niet-willers versus niet-kunners

Volgende maand in blog 2 : niet-willers versus niet-kunners. Wat te doen met cliënten die telkens weer de gemaakte afspraken schenden?
Heb jij zelf een vraagstuk dat je in dit blog behandeld wilt zien? Mail dan naar lieselot@bewindsupport.nl.

*Steven Covey (2008) in De zeven eigenschappen van effectief leiderschap (Uitgeverij Business Contact), pag. 85: “Een manager probeert zo efficiënt en succesvol mogelijk de ladder te beklimmen. Een leider kijkt of de ladder tegen de goede muur staat. Het is niet zo moeilijk om in te zien hoe belangrijk het verschil is. De mensen die de productie verzorgen, kappen zich een weg door de jungle. Zij lossen de problemen op. Zij kappen het kreupelhout. De managers staan achter hen en houden de kapmessen scherp. Ze bepalen de weg en maken werkschema’s. De leider is degene die in de hoogste boom klimt, de hele situatie overziet en roept: ‘Verkeerde jungle!’”

Meer blogs

Nog geen reacties, reageer hieronder!


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.