In dit YouTube-fragment wordt binnen een paar tellen precies de essentie én de beeldvorming duidelijk gemaakt. Sjakie heeft in een villawijk een knoeperd van een huis met zwembad geregeld en krijgt daar een schouderklop voor. Het toont dat hij hard heeft gewerkt, tevreden is over wat hij gefikst heeft en dat de bewoners werkelijk niets zelf hebben gedaan, behalve mogelijk wat wensenlijstjes ingeleverd. Gelet op het moordend tempo waarmee ze er een dikke pestzooi van maken, valt op te maken dat ze geen enkel gevoel van verantwoordelijkheid ervaren. Dat beeld doemt soms  op, als we het hebben over de training die ontwikkeld wordt.

“Hé Sjakie, ouwe rukker!”

Eerlijk is eerlijk, ik werkte tijdens het verschijnen van Flodder (december 1986) zelf ook als zorgverlener, bij de Reclassering. Ik vond wat van Sjakie. Ongetwijfeld heb ik me laatdunkend over hem en zijn manier van werken uitgelaten. Maar ik was geen haar beter! En toch maar blijven oordelen! Als ik terugkijk heb ik zeker in het begin van mijn carrière te veel zelf gedaan en zaken uit handen genomen. Sterker, inmiddels is dat één van de speerpunten in het verhaal wat ik te vertellen heb.

Bijna 40 jaar verder, werk ik aan een training. Op basis van voorbeelden, merk ik dat er nog steeds oordelen zijn. Oordelen van bewindvoerders over zorgverleners en net zo zeer omgekeerd.  Het is soms verleidelijk om mee te gaan in het vellen van een oordeel. Eén van de voordelen die ik ervaar van ouder worden, is dat ik niet per sé meer overal wat van moet vinden.

“Waarnemen zonder te oordelen is de hoogste vorm van menselijke intelligentie”

Bovenstaand citaat van de Indiase filosoof J. Krashnamurti: “waarnemen zonder te oordelen is de hoogste vorm van menselijke intelligentie”, heb ik voor het eerst gelezen in het (m.i.) briljante boek “Geweldloze communicatie” van Marschaal B. Rosenberg. Het je onthouden van een moreel oordeel, zorgt ervoor dat je met elkaar in gesprek kan blijven. Volgens mij is dat de essentie van het omgaan met elkaar. Oordelen en standpunten leiden altijd tot verharding. Onlangs schreef ik in een LinkedIN artikel “als je wilt dat iemand naar je luistert, kan je beter wat anders doen dan deze persoon tegen de schenen te schoppen”.

Tijdens de training, zo heb ik net besloten, zal ik ook kort het principe van de geweldloze communicatie toelichten. Bedankt voor de inspiratie, Sjakie!

Benieuwd geworden of Geweldloze communicatie wat voor jou is? Hierbij een download met een presentatie die feitelijk een samenvatting van het boek is. Natuurlijk mis je het begeleidende verhaal erbij, waarschijnlijk is het wel te volgen. Het is onze bijdrage aan het leefbaar houden / maken van de wereld!

Volgende maand: de kracht van eenvoud

Volgende maand gaat ons blog over de kracht van eenvoud.
Heb jij zelf een vraagstuk dat je in dit blog behandeld wilt zien? Mail dan naar lieselot@bewindsupport.nl.