Ken je ze nog? Die vriendenboekjes die je op de basisschool altijd mee kreeg naar huis om in te schrijven. Over je lievelingskleur en -dier, over je favoriete vakantieland en wat je vies vindt om te eten.
Voor wie zelf geen kinderen in die leeftijd heeft: ze bestaan nog steeds. Mijn kinderen zijn inmiddels wat ouder, maar ik kan me nog goed herinneren wat mijn zoon ooit invulde bij de vraag “Wat wil je later worden?” “Oud”, was zijn antwoord.
“Veilig oud worden moet voor iedereen mogelijk zijn”
Oud. Ik denk dat er weinig mensen zullen zeggen dat ze dat niet willen worden. Met dan vaak de toevoeging “maar alleen als ik dan ook gezond blijf”. En veilig dan?
Het zal geen verrassing zijn als ik zeg dat het leven niet maakbaar is. We hebben niet in de hand of en hoe we oud worden. En daarom verbaast het me altijd zo als mensen geen geduld hebben voor of met oudere mensen. Laatst stak een prachtige mevrouw kromgebogen over haar rollator sloffend de weg over. En dat ging traag, heel traag. Volgens de automobilist die voor mij stond, veel te traag. En deze man besloot te gaan toeteren. Alsof die mevrouw dan denkt: “Och kerel, goed punt, laat ik eens even sneller door gaan stappen!”. Totaal nutteloos. En respectloos, dat vooral.
Soms gaat het helaas zelfs nog verder dan dat. Want misschien heeft deze mevrouw wel een heel aardige buurman die regelmatig haar boodschappen doet. En zijn eigen volle karretje er met haar pas even bij pint. Of een neefje dat iets te creatief haar boekhouding doet vanwege zijn dure hobby.
“Open je ogen voor ouderenmishandeling”
Er komt hopelijk een dag dat ik zelf ook oud ben. Laat me dan asjeblieft net zo’n mooie grijze haardos hebben als deze vrouw. En me stiefelend nog mijn eigen boodschapjes kunnen laten doen. Maar laat mensen dan vooral ook een beetje geduld met mij hebben. En lief voor me zijn. Maar laat me vooral veilig zijn voor dat wat wij als samenleving vaak té weinig (willen) zien.
Maar helaas horen we steeds vaker over ouderenmishandeling. En ook over hoe vaak we daar onze ogen voor sluiten. Is het uit onbegrip? Uit onkunde? Uit angst?
“Durf jij de signalen serieus te nemen?”
Ik heb docente Sacha Ros ondersteund bij het ontwikkelen van de cursus “Financieel misbruik ouderen” voor bewindvoerders en mentoren. Sacha maakt zich al jaren sterk om dit misbruik herkenbaar en bespreekbaar te maken. Voor jou als bewindvoerder en mentor is het heel leerzaam de signalen te leren herkennen én te weten wat je moet en kunt doen voor jouw oudere cliënten. Voor ons allemaal als mens is het een must ons hier samen hard voor te maken. Want laten we hopen dat er als wij oud zijn er ook weer mensen op ons zullen passen.
Later als ik groot ben, word ik hopelijk niet alleen gezond, maar vooral ook veilig oud.
Meer weten?
Tijdens de cursus “Financieel misbruik ouderen” krijg je meer kennis over de verschillende vormen van ouderenmishandeling. Je kunt signalen die wijzen op financieel misbruik van ouderen herkennen en krijgt tools om het gesprek met de oudere aan te gaan. Ook weet je na de cursus waar je terecht kunt met je zorgen en vermoedens van ouderenmishandeling.
Nog meer leren?
Volg ook onze cursus “Dementie: praktische handvaten voor bewindvoerders”
Heb jij zelf een vraagstuk dat je in dit blog behandeld wilt zien? Mail dan naar lieselot@bewindsupport.nl.
Nog geen reacties, reageer hieronder!